nostress.reismee.nl

Van Cuenca naar Peru: Mancora - Lima

Na Galapagos zijn we doorgetrokken richting Cuenca, een klein koloniaal stadje ten Zuiden van Ecuador. We kwamen er aan op de vooravond van een belangrijke nationale feestdag die de onafhankelijkheid van Cuenca herdacht. Reden voor enkele dagen volksfeest met straattheater, muziekbandjes en kraampjes, zoiets als de Gentse feesten eigenlijk maar dan zonder de vlasmarkt & Irish coffees.

Twee dagen later trokken we nog verder weg van de evenaar, richting Peru. Onze reisgidsen & het “www” alarmeerden de moeilijkste Zuid-Amerikaanse grensovergang. Maar “wel prepeird, zijn we er vele weird” & zo walsten we met de CIFA bus over de grens, van het ene migratiekantoor naar het andere voor wat gestempel en wat paperasserij. Mission vlotjes accomplished!
Een lange reisdag bracht ons naar het surfmekka van Peru; Mancora. Tijd om eens een paar dagen uit te rusten.Veel valt er hierover dan ook niet te vertellen: zon, zee, strand, coctails en lekker eten.

Na enkele dagen rust kropen we gisteren weer in de startblokken om verder op avontuur te gaan in het zuiden van Peru. Een 18u durende bustrit (leve Bingo, de filmmarathon & luxezetels) bracht ons alvast tot in de drukke stadsjungle Lima, met zo'n 9 miljoen inwoners.

We pakken onze rugzak hier niet helemaal uit want het kriebelt teveel om de pracht van dit Inca & lamaland echt te gaan ontdekken!

Galapagos

Het was een 'beestig' weekje Galapagos!

Bij aankomst op de luchthaven werden we opgewacht door onze gids voor een 5-daagse luxecruise tussen verschillende eilanden. Lang leve last minute deals!
We deelden de 'Daphne yacht' met 12 Italianen (Sean Connery + Billy Turf & co en de ik-zit-liever-op-de-boot-sigaretten-te-roken-dan-beestjes-te-zien smoorwijven), en gelukkig ook 2 Amerikanen (David & Sally van Minnesota, onze vaste tafelgenoten).
Onze maag & darmen werden 3-maal daags gevuld met een heerlijk buffet, bij siëstatijd lagen we uitgestrekt op het zonnedek... het­ leven gelijk een sjeik ofzo.

We zouden bijna vergeten dat we eigenlijk Darwin achterna gingen, op zoek naar beestjes.
Ter land, ter zee & in de lucht zagen (en roken!) we zeeleeuwen, schildpadden, leguanen, zeeleeuwen, blauwvoetvogels, haaien, zeeleeuwen, 1 eenzame pinguïn, fregatvogels, pelikanen, albatrossen, zeeleeuwen, dolfijnen, krabben, flamingo's... Oh ja, al gezegd dat er ook zeeleeuwen waren? Overal! ‘t Lijkt hier wel een zeeleeuweninvasie, tot op de zitbanken aan wal. De boten worden zelfs met prikkeldraad afgeschermd voor deze 'burpende' stinkerds.

Vooral de onderwaterwereld maakte een diepe indruk. Al snorkelend maakten we kennis met verschillende haaien: galapagoshaaien, black tip haaien, witte rifhaaien. Bij onze eerste snorkeltocht in een kleine baai schrok onze gids nog meer dan wij 'Peligroso señor guia?' - 'I don't know, we came for the sea lions. These sharks are from the deep sea!'. Gelukkig waren ze of vegetarisch, of hadden ze net gegeten... Ook schildpadden, families kleurrijke vissen, reuzeroggen, een slang en uiteraard zeeleeuwen zwommen sierlijk onder ons door.

Na de cruise 'vlogen' we over het water met onze walibi-wildwater-speedboot richting San Cristobal - punto Moreno, een relaxed kustdorpje met 'Puiveldse / Klein-Snoase' dimensies. Wat een verschil met de stadsjungle in Quito waar je s'avonds niet kon buitenkomen.

We konden Galapagos niet afsluiten zonder de dierenwereld op diepte te verkennen. Twee maal bonden we de persluchtflessen aan en doken rond Kicker rock (waarvoor sorry aan de mama's!).
Hier zagen we voor het eerst de hamerhaai met zijn heel maffe kop en de octopus, samen met hun vele vriendjes.

We duwden nog een lokale ceviche in onze, ondertussen door diarree gekuiste, darmen.
Na een welverdiend rustdagje sluiten we nu ons Galapagos hoofdstuk af met een voldaan gevoel.

Hasta la vista!

Nevelwoud: Santa Lucia

Genieten in een typisch Belgisch zomerweertje; het kan...

Gisteren kwamen we na 3tal uur bus & pick up transport aan in het nevelwoud, ofwel 'cloud forest'.
De locatie bleek zijn naam alle eer aan te doen!
Een stevige klim onder stralend blauwe lucht bracht ons naar de Santa Lucia lodge. Jammergenoeg kwamen de wolken & regendruppels ons begroeten enkele meters voor de aankomst op 1900m. Weg prachtzicht dus, en dat voor de komende 24u.

Dan maar wat gehangen in de hangmat, geslurpt van de Pilsner en een verkennend wandelingsken in den drup van het ...mystieke - euh - 'regenwoud'.
We sloten de dag af met een warme douche in openlucht, een heerlijk biologische maaltijd (incl.papayacake!) & wat lectuur bij kaarslicht.

Een mens heeft nie veel nodig om happy te zijn!

Mountainbike 2daagse Cotopaxi & Quilotoa

Moe maar voldaan met 65tal kilometer (ofterwel +/- 8u) in de mountainbike benen....
Onze paradijselijke fietstocht startte op 4500m: op de flank van de hoogste actieve vulkaan ter wereld - Cotopaxi. Met wat cocabladen achter de kiezen tegen hoogteziektebolden we door wonderlijke landschappen met zicht op andere vulkanen, wilde paarden, beekjes, Paramo gewassen... Dit alles met enkel het geluid van de wind in de oren.
In de late namiddag bracht onze energieke gids Diego ons met de jeep naar Quilotoa, waar we konden genieten van het lokale dorpsleven aan de rand van het kratermeer.

Op fietsdag 2 verkenden we de omgeving van Quilotoa, al rollend op een bergroute bergop / bergaf, enkel op zand & keien.
Onderweg zagen we het Ecuadoraanse bergleven met wuivende kinderen langs ons heen.
In de laatste 5 km zaten nog de venijnigste hellingen. Uiteindelijk kwamen we hijgend aan de finish. De ronde van Vlaanderen was hier niks tegen! (de trappistjes op de kluisberg niet meegerekend)

PS merci al voor de leuke reacties. Tof om soms ook iets van jullie te horen!

Het Amazonewoud: Cuyabeno

Net terug van enkele dagen mighty jungle!

Een 10tal uren busrit richting Colombiaanse grens en 3u kano bracht ons diep in het Amazonewoud: het Cuyabeno reservaat. We verbleven er in Sanoma lodge - de natuurlijke habitat van tarantula's die er smulden van de kakkerlakken (ieejeuuw!). Deze harige 8-potigen waren overal: in de keuken, op het gangpad, zelfs in de slaapkamer.

Het was er ongerept avontuur: Zodra de zon onder was zochten we met de kano naar kaaimannen, waarvan de ogen oplichtten zodra onze zaklamp hun richting uitging. Een aantal keer gingen we er langs liggen met ons bootje. De kaaimannen bleven steeds geruisloos naast ons liggen. Maar die laatste (6meter lange!) slierde toch even mee toen we met de boot vertrokken. (Weer een blauwe angstneep in Stevens' arm erbij....) Ook de Anaconda zoektocht & piranha vangst was de moeite. Terwijl Steven zich ontpopte tot een echte Indiana Jones (met Tarantula op de hand, aap rond de nek, plonsje tussen de piranhas & de kaaimannen, nachtelijk junglezoektochtje) weet Kim nu met zekerheid dat spinnen en jungle reptielen nooit haar favoriete huisdieren zullen worden .

En toch was het een onvergetelijke superervaring voor allebei!

De bus, met Jean-Claude Vandamme op groot scherm, bracht ons terug in Quito. Dagje recuup nu om de stinkende Jungle outfit te wassen & te verhuizen naar het supergezellige Casona De Mario. Morgen de fiets op, maar later meer daarover....

PS Nil, kben al helemaal in de ban van Joe Speedboot! Las hier net, zeeer toevallig, in het gastenboek het heel toepasselijk citaat:

'Hij ervoer duizelig geluk - niemand wist waar hij was,
het leven kon alle kanten op,
er waren evenveel mogelijkheden als combinaties op een fruitautomaat,
en elke richting die hij koos was de goede
want de machine stond op geven!'

Cool

Ecuador: Quito

¡Hola Belgica!
Afgelopen woensdagmorgen vroeg vertrokken uit Parijs...
Na een 25 uur durende overtocht zijn we, met een stop in Miami (bitch), om middernacht lokale tijd aangekomen in Quito.

Het gereserveerde adres bleek al gesloten (shit!), maar gelukkig dropte de taxichauffeur ons op een andere slaapplaats. Op zo'n momenten niet slecht dat ons Spaans wat verder rijkt dan dos cervezas.
Sinds donderdag dan toch genesteld op de bedoelde locatie; hostal quito cultural. Een heel relax oud koloniaal adresje, met zalig dakterras en super uitzicht.

De eerste dagen hebben we gevuld met rust, het plannen van de rest van onze Ecuadortrip & wat geslenter door Quito.

Morgen trekken we richting Amazonewoud voor enkele dagen expeditie Robinson...

Hasta luego!

(PS Olé nog geen diarree)

Parijs

Onze emotionele afscheidsronde begon op café & eindigde met de jongste telg van de familie; Felix.


Daarna met taxi Kristof & co-piloot Elger naar Lille voor de finale uitzwaai.

Aanngekomen in Parijsom morgenaan ons Zuid-Amerikaanse avontuur te beginnen...

Adios amigos!



(PS de voice mails van vandaag heb ik, Kim, niet meer kunnen beluisteren want afsgesloten)