Overdondering in Iguazu

Na 2 maanden reizen in Argentinië & Chili sloten we dit deel af met wat watervallen. Hoewel Iguazu waarschijnlijk de overtreffende trap van het begrip waterval is.

We zagen hier tonnen water naar beneden storten, letterlijk & figuurlijk overdonderend!
Zalig om rond te kijken en overal water naar beneden te zien & horen komen en tegelijk het water op je voelen spatten. Met een bootje onder de watervallen trakteerden we onszelf op een heel verfrissende douche in deze tropische hitte.

Na dit bezoekje moesten we toch echt wel bekomen in ‘t zwembad van onze camping. Pfff, zwaar leven al dat reizen ;-)

Zwoelheet Buenos Aires & oversteek naar Uruguay

Zzzoef… en vanuit een fris winderig Ushuaïa stonden we plots in het zwoelhete Buenos Aires. Onderweg naar de hostel barstte een ferm warmte-onweer los dat tegelijk al een welkomme verfrissing was in deze 9-miljoen-inwoners-stad (geleerd van onze leraar/taxichauffeur).

Meneertje “India ambassade” vertelde ons de eerste dag dat we een week geduld moesten hebben voor onze visa – “Why didn’t you arrange this in Belgium?” – tja, why?....
Waarmee slijt een mens dan de tijd in een stad als deze? Ronddwalen in de drukke straten met z’n marktjes & snuisterwinkeltjes, terrasjes & cafétjes doen, het graf van Evita Perron gaan bekijken, wat tangopasjes leren & bekijken, eens bij de kapper langsgaan en steak eten, en ook choripan & pancho’s & milanesa…. ‘t wordt eigenlijk hoogtijd dat we op de Aziatische eetcultuur overschakelen want Steven z’n broek ploft steeds open & die van Kim zijn gewoon opengescheurd.
Ah ja, en pizza hebben we ook gegeten – in het Boca Juniors’ supporterscafé net voor we het stadium betraden voor een match ter ere van de afscheidnemende speler Palermo. Nog nooit zo’n uitzinnige voetbalmenigte & mafkezen gezien die non-stop tot het einde sprongen, zongen & riepen. “Muchas gracias Palermo, muchas gracias Palermo, muchas gracias Pa-ler-mooooo!”

http://www.youtube.com/watch?v=v69gdT7lTxc

We ontsnapten even aan de Argentijnse mierennest door een oversteek te doen naar Uruguay; het land waar iedereen overal & altijd mate drinkt! Hier konden we gelukkig toch even met onze luie kont op het strandzand liggen.

En na een weekje wachten werd de norse ambassadeur van India toch nog onze vriend die glimlachend een stickertje in ons paspoortboekje kleefde.
Zo konden wij op onze laatste Zuid-Amerikaanse nachtbus stappen…

El fin del mundo: Ushuaïa

Na in totaal meer dan 11.000km te reizen, kwamen we uiteindelijk aan in het meest Zuidelijke punt van de wereld: Ushuaïa, oftewel “El fin del mundo”.

Hier voelden we nog eens goed de klimaatgrillen van Patagonië: zon, wind – veeeel wind, regen (à la Belge) tot zelfs sneeuw net voor we aan onze 29^stetentnacht begonnen.
Als je geen cruise neemt naar Antartica (last minute prijs = 4000$) valt hier volgens ons maar weinig te beleven maar toch content dat we tot hier zijn geraakt met vooral bus & ferry.
Tijd om op het vliegtuig te stappen richting Buenos Aires!

Wa-waw-walvissen in Punta Arenas!!

De laatste 3 maanden hebben we onszelf een missie opgelegd, noem het maar een fascinatie die steeds verder groeide.
Het begon allemaal op de boot in Galapagos waar we urenlang zochten naar walvissen in de open zee. In het zuiden van Ecuador, net als in het Noorden van Peru kwamen we net te laat aan om deze grote zeewezens te bewonderen. We spraken & belden met lokale bewoners en mede-toeristen, speurden het internet wekelijks af en mailden zelfs met walvisexperts tot in Engeland! In het gekende Puerto Madryn (Argentinië) konden we niet tijdig geraken, in Chiloë (Chili) hadden we ze niet gevonden… De enige resterende optie bleek een peperdure tocht met een organisatie in Punta Arenas. Dus wij – na veel getwijfel - naar ginder, met ons bijeengespaard budget door o.a. zoveel te kamperen.

En toen bleek nogmaals dat het lot je soms zeer gunstig gezind kan zijn; soms moet je gewoon op de juiste plaats – op het juiste moment zijn.
Eduardo van onze hostel vertelde ons bij aankomst dat zijn vriend een boot heeft die op het punt stond te vertrekken met een Chileense bioloog. In het kader van een algenonderzoek trokken ze langs Isla Carlos III – het geliefkoosde eiland van de walvissen, en zo konden wij mee voor een derde van de eigenlijke “walvis-tour-prijs” en op een heel wat puurdere en avontuurlijke wijze!

Yippieee…na wat geregel halsoverkop mee aan boord voor 3 nachten en zo vaarden we door prachtige Patagonische landschappen met heel wat beestjes rond ons.
De eerste dag hadden we al meteen prijs en gingen we met de boot vlakbij een 2-ton wegende walvis die schoon zijn fonteintje & staart toonde. Na zoveel weken zoeken was het toch wel kicken om dit enorme wezen van dichtbij te kunnen bewonderen.

De tweede dag zagen we in zee wel 15 sproeiende walvissen rond ons zwemmen. De finale was er helemaal voor we terugkeerden; 2 walvissen aan de ene kant van de boot- 3 aan de andere kant – een spektakel van waterfonteinen & enorme walsende lijven ontstond en werd helemaal compleet toen er 1-tje vlakbij de boot zijn hoofd uit het water tilde. We wisten niet waar eerst kijken!

Jammergenoeg konden we hier niet heel lang van genieten maar wij zijn nu wel gebeten door een walvismicrobe en dromen al van een volgende walvistrip.

Op stap tussen gletsjers & bergtoppen in Patagonië

Leeggezogen door de muggen, kuiten die nog natrillen van elke vervloekte geklommen kilometer, voeten versierd met bleinen, scheefgetrokken schouders van de zware rugzakken, rillingen van de koude tentnachten, geuren die verdacht dicht komen bij de smelly cat van Phoebe & irritante herinneringen aan de luidruchtige Israëlische kampeerders die denken dat de evenaar door hun ** loopt…..

Maar dankzij al dat afzien kregen we gelukkig een prachtig stukje Chileens & Argentijns Patagonië in de plaats!
We bonden onze stapschoenen aan om een 2-daagse trekking rond Fitz Roy, een ijswandeling op de gletsjer Perito Moreno en een 7-daagse trekking (+ 120km) in Torres Del Paine aan ons lijstje met hoogtepunten toe te voegen.

Water, vulkanen & horse flies in het Lake district - daarna on the road naar Patagonië

Water, vulkanen & horse flies in het merengebied en daarna on the road naar Patagonië

Wij dus net voor oudjaar met de bus verder naar het Zuiden, richting Chileens merengebied.
Even niet kamperen maar inchecken in El Refugio, de gezelligste hostel tot nu toe! De eerste dag in Pucon geraakten we niet veel verder dan het lavastrand gelegen aan een meer omgeven door groene bergen en met op de achtergrond een besneeuwde vulkaantop.
Op onze laatste dag van het jaar gingen we voor natuurlijk vuurwerk naar de vulkaankrater: om 4u onze nest uit om de vulkaan Villarrica te bestijgen en na 5-tal uur kuiten- en ijshamerwerk arriveerden we aan de rokerige kratertop met fenomenaal uitzicht! Daarna al zittend helemaal naar beneden geslierd op de poepslee, leutig.

Na al dat vulkaan & waterwerk tuften we verder voor nog meer meren en vulkanen.
We sloegen de tent op in Puerta Varas waar we de omgeving rond de Osorno vulkaan wouden verkennen maar zodra we het lokale busje uitstapten werden we omsingeld door dikke vette brommende horse flies. Dan maar snel een bootje ingedoken om een kort maar schoon tochtje op een azuurblauw meer te maken. Zodra we daarna het bos wilden intrekken vermenigvuldigden de zoemende vetzakken zich en veel verder dan de watervallen kwamen we niet meer.

Van het Lake District busje in & bootje op richting het eiland Chiloë.
Een heel rustig eiland met heerlijk verse visvangst en wat rondhuppelende pinguïns.

Een 72 uur durende tocht langs de Chileense Carretera Austral & Argentijnse Ruta 40 bracht ons de voorbije dagen tot in Patagonië; geen reisgids, tourist office of webpagina wist ons te vertellen hoe we de oversteek konden maken. Uiteindelijk werd het een combinatie van bussen, ferries & veel wachten dat met een Braziliaans olijk trio en heerlijke uitzichten ook weer zijn charme had.

Ondertussen zijn wij hier razend benieuwd geworden wat hier allemaal achter die bergwanden schuilt. Dus die stinkende trekschoenen worden aangebonden om dat eens te gaan uitzoeken!

We wensen jullie een nieuw TOP jaar vol ongekende hoogtes & dromen die in vervulling mogen gaan!

Valparaiso: even thuiskomen in een speels kleurboek

Valparaiso was een stad waar we na enkele stappen verliefd op werden!
De omgeving en sfeer hier is een kruising tussen een kleurboek en een pretpark: flashy huizen gebouwd op verschillende heuvels met zicht op zee & straten vol graffiti, oude liften op rails die de steile steegjes met elkaar verbinden, gezellige retro-cafétjes, winkeltjes vol kleurrijk handwerk, straattheater en muziek uit elke hoek.