Terug naar start: Parijs - Rijsel - Puivelde

En dan sta je terug plots waar alles begon. Vreemd en tegelijkertijd precies of we niet zijn weggeweest.

Het ontvangstteam verwende ons met heel wat momenten die we niet hadden verwacht: een onverwachte ontmoeting op het perron in Rijsel, een familiediner & versierd huis in Puivelde & een verrassingsfeestje en grand comité. Het was een warme thuiskomst in het frisse België.

Nog even dit: wist je dat....

• we 248 dagen weg waren
• we in totaal 600-tal uur aan transport hebben gespendeerd, wat gelijk staat aan bijna 25 volle dagen
• Kim 22u onder water heeft gezeten, scuba Steven 28u
• we meer dan 8000 plaatjes hebben geschoten
• we in 87 verschillende hostels of hotels hebben geknord + 31 nachten in ons Boliviaans tentje
• we de laatste strandweek gratis overnacht hebben omdat de eigenaars het in een in een grote discussie dagen ervoor waren afgetrapt (ja echt waar, tante Nini!!)
• Kim 8 zonnebrillen heeft versleten
• we ons budget dagelijks hebben opgeschreven, onze goedkoopste dag bedroeg 2 € pp
• Steven 5 keer zijn flip flop- tenen tot bloedens toe heeft bezeerd
• Kim haar lippen in de Himalaya zwaar heeft verbrand van de zon (opgezwollen etterresultaat - bah!)
• we(!) bij gebrek aan proper ondergoed soms een bikinibroek droegen
• facebook overal is, zelfs in het meest verlaten dorp waar slechts 1 computer
  bromt
• onze in slaap gevallen chauffeur op terugweg van Machu Picchu nog net de truck die frontaal toeterend & flikkerend op ons afkwam kon ontwijken - 't scheelde geen haar!
• de 'lichaamsgassen' in Bolivië & India het allerergste zijn
• als je zegt 'we are from Belgium' de volgende vraag waarschijnlijk is 'do you already have a government?'
• overal het klimaat drastisch aan het veranderen is
• we veel hebben zitten denken hoe we snel en gemakkelijk rijk kunnen worden. We zijn nog bezig ;)

Leuk dat jullie virtueel hebben meegereisd!

Regenachtige groeten uit België,
Steven & Kim

Afsluiten in Singapore

Het vervelende aan clichés is dat ze altijd blijken te kloppen. Ook die dus van die schone liedjes en de snel vliegende tijden....
8 maanden geleden begon ons avontuur en nu al bracht onze allerlaatste nachtbus ons naar Singapore. Verschillende keren keken we elkaar verdwaasd aan 'maa-aaf, we zijn bijna terug thuis!'.

Toen we het idee kregen om eens wat langer op reis te gaan duurde het een paar maanden vooraleer de knoop volledig werd doorgehakt. En eigenlijk begrijpen we nu niet meer zo goed waarom we ooit zo geaarzeld hebben; we zouden het direct opnieuw doen!
Al het nieuwe & vreemde dat onze zintuigen opzuigden en het feit dat we onszelf & elkaar zoveel beter leerden kennen maakten dit avontuur onbetaalbaar.
Een zalig zen-leven ook om alleen te doen wat we onszelf veplichtten hoewel het soms ook eens doorbijten was maar daar hebben we alleen maar van geleerd.
Mentaal keren we stinkendrijk terug, hopelijk kunnen we dit gevoel nog lang vasthouden.

Azië was de ideale bestemming na onze Latino-ontdekkingstocht.
Onze prijsuitreiking:

• De meest onvergetelijke: snorkelen met walvishaaien in Donsol - Filipijnen
• De ideale relaxbestemming: picture perfect beach met veel snorkel- en duikmateriaal & heerlijke Pad Thai in Shark bay Kho Tao - Thailand
• The all-in-one destination: la vie tropical & happy people in Palawan - Filipijnen
• De meest intense: de cultuurshok in India - vooral dan Varanasi en de mega drukte in Delhi
• De emotioneelste: het rode Khmerverhaal in Cambodja
• De properste: Singapore
• Het schoonste puur natuur plaatje: Annapurna basecamp Himalaya - Nepal & onder water tussen een school jackfish @ Borneo
  
  

Het leven zoals het nog wat langer zou mogen zijn: Perhentian islands

De Perhentian islands werd ons laatste uitblaasoffensief.
“Welk visje kiezen we nu eens voor de barbecue?” - “Zal ik me nog eens insmeren of plonzen we in de zee?” - “Wanneer gaan we nog eens duiken?” waren zowat de grootste breinbrekers.

Onze rust werd ’s nachts verstoord door de strandbar die telkens weer dezelfde luide muziek pompte. Het witte poederstrand & felblauwe zee vol visjes overtuigden ons echter om de rugzak niet nog eens op te nemen en zo bleven we toch 21 nachten plakken. Leve oordopjes & strandsiësta’s!

Ondertussen werd de laatste duik in de logboek geschreven, de laatste massage gekneed, de laatste boot & bus genomen & de laatste migratiestempel gezet.
De finale halte Singapore is bereikt en wij moeten de krop al beginnen wegslikken. Almost back to reality…

Bezoek op Pulau Pangkor & tea-time in de Cameron Highlands

Elger & Ellen stapten voor een paar uur in het vliegtuig om samen enen te drinken ergens op een Maleisisch strand. Pulau Pangkor werd the place of crime waar de 1^ste avond serieus wat kruit werd verschoten door de mannen.
De volgende dagen werden gevuld met een gegrild viske of jumbogarnaal, een zwemmeken, 's middags ons portie loempia’s & frieten voor de kleinen honger, jetski rijden, beetje vissen…. de date vloog voorbij en de kilo’s er weer aan.
Weer helemaal gezellig bijgetetterd en up to date met Astrid & co in de boekskes stapten we elk in ons bootje.

Onderweg naar wat misschien wel onze voorlaatste stop wordt, stoppen we nog even in de Cameron Highlands voor een kopje thee & een taartje met zicht op de plantages.

De reisgids zit al ergens onderaan in de rugzak want wij gaan nu “echt” op vakantie. Die laatste dikke 3 weken zullen ze ons niet veel meer op een bus zien, je kan ons vinden aan de 2^de palmboom!

Allemaal beestjes in Borneo

Eerst waren er de griepbeestjes in ons lijf, maar die jaagden we gelukkig snel weg zodat we aan het echte beestenwerk in Borneo konden beginnen.

Eerste stop: Sepilok, een reservaat voor oe-oe-Oerang Oetangs die tijdelijk worden opgevangen vooraleer ze terug de wijde wereld kunnen intrekken. 2x daags is ’t eten daar gereed en konden wij rond het voederplatform deze apen & hun makakenvrienden van dichtbij bewonderen. Daarna gingen we nog eens langs bij de neusaap-buren; die hoogstwaarschijnlijk wel de reden zijn van de uitdrukking “gij lelijken aap” J

De reisgids verkondigt dat Borneo een duikspot heeft die tot de wereld-top 5 behoort; dus … wijle bus & boot richting tropisch eiland om een paar dagen tussen haaien & barracuda’s, lion- & crocodilevissen, reuzeschildpadden, een zeepaardje (juij!) en ander kleurrijk exotisch gerief te dobberen. Blub blub….

Ps Eens meeduiken? Check de video...

Op, in, rond & onder het water in Palawan

Je neemt een stuk zee en strooit er wat eilanden over met azuurblauw doorschijnend water errond. Plak er wat bijhorende spierwitte of goudgele stranden vol palmbomen aan en onder water steek je een kleurrijke tuin vol koralen & vissen en drop je ook nog eens een dik dozijn Japanse gezonken oorlogsschepen….. zo krijg je Palawan, oftewel hét paradijs! Perfect voor ons om een 10-tal dagen in onder te duiken.

Met volle teugen hebben we genoten op – in, rond & onder het water, zeker toen we met ons kersvers “Advanced divers” diploma afzakten tot 33m om in 2 vd gezonken wrakken te gaan.

Dit land prijkt zonder twijfel bovenaan ons lijstje van favoriete bestemmingen, we werden er minstens even happy van als de Filipijnen zelf!

Het 8ste wereldwonder & de heilige 3-vuldigheid in de Filipijnen

Vanuit Kuala Lumpur ging het richting Manila, Filipijnen.

Om het 8ste wereldwonder daar te gaan bewonderen (in Azië noemen ze wel verdacht veel 'het 8ste wereldwonder' maar soit, wij toch getriggerd) moesten we er wat voor over hebben:
de dag voordien om 6u opgestaan om te vliegen en in KL om 4u uit bed voor de tweede vlucht - geland en 5u de bus in - stoppen, iets eten en de nachtbus op - aankomen, douchen en direct mee op dagtocht naar de rijstterrassen - volgende dag om 6u eruit 2u jeepney (lokale retro jeep-buskruising) in en overstappen in aircoloze 10 uren busrit.
‘t Zware leven van een reiziger dus ;-) maar gelukkig waren de rijstterrassen wel de moeite.
Vandaar ging het langs Manila naar Donsol, waar men vroeger jaagde op de whale sharks maar de vissers van toen zijn zo slim geweest om er een toeristische attractie van te maken.
De grootste vis van de zee die wouden wij, gebeten door het walvisvirus, ook wel eens zien. De eerste dag geen chance; 2 boottochten van telkens 3u leverden enkel een dolfijn op. We begonnen onszelf al te troosten 'we kunnen niet altijd geluk hebben hé, 't is altijd al allemaal meegevallen'.

Voor onze laatste boottocht de volgende dag namen we alle geluksbrengers mee: de heilige medaillekes van moeder, de gelukspopkes van de vrienden, de sleutelhangers van de kids, de scoobidoo van Noor en jawel.... menig schietgebedjes later werd de 3de keer de goede keer! Al na een half uur mochten we plaatsnemen op de rand van de bangka en 'Go!'. Woooow - een 7 meterlange vis walste onder ons door, wel 10 minuten zwommen we erboven. Helemaal euforisch, ontroerd en overdonderd door zo'n zicht mochten we korte tijd daarna weer het water in voor een gelijkaardig spektakel. En de derde keer was het helemaal prijs, na de zoveelste 'Go!' sprongen we het water in en botsten we bijna tegen de zeereus die net onder het watervlak op ons af kwam gezwommen (waarschijnlijk die tenen van Steven geroken), echt megasuperformidastich-ongelofelijk. We zwommen er een heel tijd naast en hadden hem zo kunnen aanraken wat natuurlijk niet mag.
Klopt, heel leuk is het niet voor die vissen dat er zo af en toe snorkelaars rond hem gaan hangen - maar toch beter dan al die slachtpartijen uit het verleden. En wij zullen het zwemmen met deze butandings nooit of te nimmer nog vergeten, de adrenaline kickt nog steeds!
'Whale sharks zien' schrappen we dus ook weer van ons lijstje en met een smile tot ons achter ons oren bussen we 14u terug naar Manila.

4u Kuala Lumpur sightseeing

Wat te doen als je slechts 4u de tijd hebt om de hoofdstad van Maleisië te bezoeken?

Met de skytrain zwier je snel je rugzak af in de hostel om op stap te gaan langs de “Times Square” van Kuala Lumpur richting de gekende Petronas towers, stop onderweg even en wordt duizelig als je naar alle futuristische reuzengebouwen om je heen kijkt. Door een kilometerslange wandeltunnel over de stad kom je langs een aquarium vol haaien; we nemen even een duikpauze zonder luchtfles. Vervolgens op je tanden bijten om niet 1 van de blinkende 100-den winkels binnen te stappen in de immense winkelcentra (niet simpel!). Na al dat gewandel hoog tijd voor een apero in de Luna-skybar op de 33^ste verdieping en tenslotte richting Jalan Alor, een straat vol Kuala Lumpurs’ beste Chineze eetkraampjes.

Zo deden wij het en dan snel onze nest in want om 4u ging de wekker af om door te vliegen – auch!