Na even te jetlaggen in de hotelkamer van Delhi trokken “meneer & madam” er enkele dagen op uit met auto(ken) & chauffeur. Meer comfort dan gepland door een groot heilig festival begin maart waardoor blijkbaar half India zich verplaatst. Geen plaats meer voor ons op de trein maar gelukkig is het goedkoop om hier meneer & madam uit te hangen…

“Toet toet” – wij dus door “toet toet” India; een gekke wereld waar auto’s, paard & kar, kamelen, fietsen, racende camions & bussen, brommers en voetgangers samen de “toet toet” autosnelwegen betreden.
Soms grappig wat hier in de drukte te zien is: barbiers langs de straat, heilige koeien te midden van de weg, halve inboedels op fietsen, …. maar tegelijk ook slikken bij het zien van zo veel armoede en tentkampen tussen het straatvuil. We kunnen niet naast de bedelaars en halfnaakte ongewassen kinderen kijken die je constant komen aanklampen maar veel valt er jammer genoeg niet aan te doen. Ze iets geven zou hen alleen maar stimuleren te blijven bedelen (en dus niet naar school gaan) ofwel bestaat de kans erin dat ze het moeten afgeven. Men vertelde ons dat de meeste bedelaars voor een baas werken en ze dikwijls een baby huren om mee over straat te dolen; soms is het kind zelfs gestolen uit een ziekenhuis.
Schrijnend ook om te zien dat mensen soms gewoon halfdood op de straat liggen.

Met onze chauffeur aan het stuur ontdekten we op een drafje de gouden driehoek in Noord India: Delhi – Jaipur – Agra met hun tempels, forts, paleizen, graftombes & krioelend oude binnensteden. We zijn vooral onder de indruk van de Taj Mahal; de enorme wit marmeren tempel die we zien schitteren in de opgaande & ondergaande zon.

De laatste dag dropte onze chauffeur ons aan het station voor een nachttrein richting Varanasi. Tijdens het lange wachten zagen we “het leven zoals het is – een treinstation in India”: de nodige behoeftes werden gewoon op de rails gedaan waarvoor geen wc papier maar enkel een handvol water nodig bleek, geiten, honden, apen & zelfs ratten leven er vrolijk tussen het drukke gewoel, iedereen fluimt er lustig op los en gaapt ons aan alsof we wereldberoemd zijn (picture sir?!).

Uiteindelijk kwamen we met een overvolle trein - incl. muis- aan in de oudste stad van India met de heilige rivier Ganges; het mekka van het hindoeïsme. Vanop een bootje zien we allerlei religieuze ceremoniën: aan de oever bewierookt men al zingend de goden & cremeren ze de doden, in het water drijven brandende offers , worden lijken gedropt en in datzelfde “heilige” water wordt er lustig gezwommen en gewassen.
Tijdens het schouwspel drinken we een Chaithee, even later zien we iemand met een kookpotje water uit de Ganges scheppen en zo vrezen we weer voor ons darmpjes; shit!

Als we door het vuile, arme gordijn kijken zien we hier wel wat schone Ali Baba prentjes & indrukwekkende religieuze tradities. Uiteindelijk blijkt dit stukje India voor ons zowat als zijn keuken te zijn: spicy maar wel lekker al krijgen wij er vrij snel ’t sch*t van.

We kijken er naar uit om in de Himalaya terug wat meer rust te vinden.