Een dikke week terug reden we Bolivië binnen. We strandden aan de andere kant van het Titicacameer in Copacabana voor een 'zen 2-daagse' in ons hutje met zicht op het water. Zalig om eens wat meer privéruimte te hebben en vooral eens puree à la Belge te kunnen maken - en dan dit alles nog eens aangevuld met Toblerone en heerlijk rode Chileense wijn.
Genie-ie-ieten!
Veel meer als eten, lezen & skypen met België & Laos presteerden we hier niet.

Met een proper gewassen inboedel trokken we verder naar La Paz, een drukke stad op 4000m omgeven door besneeuwde bergtoppen. Hier lieten we ons verleiden tot een heuse Alpaca-lama-shopping-marathon. Gelukkig is alles onvoorstelbaar spotgoedkoop in Bolivië!
Met een opgeladen batterij werd het nog eens tijd voor wat actie; ook wij moesten de veelbesproken Death Road wel eens gaan overwinnen. Deze weg heeft zijn naam te danken aan jaarlijks honderden slachtoffers die tot 2006, toen er nog volop 2-richtingsverkeer was op de weg van twee scheten breed, van de kliffen tuimelden. Nu is er sporadisch nog eens iemand onvoorzichtig vroeger beneden dan bedoeld...
Wij dus goed ingepakt op onze stalen ros gesprongen om vanaf een ijskoud besneeuwd landschap op 4700m te bollen tot een zwoel tropisch klimaat. En ja het was weeral vree schoon en nee moeders ‘t was niet te gevaarlijk.

De rust in Copacabana smaakte naar meer dus maakten we van een Robinsonhut in Coroico, een klein dorpje in de tropische death-road-eindbestemming, even onze thuis. De afgeschopte teennagel van onzen Indiana Jones verplichtte ons nog meer tot hangmat- & zwembadtijd.
Voor de liefhebbers van tropische rust, geniet even mee van onze omgeving ginder: draai de chauffage op een 25C° en je computervolume op het luidste, neem vervolgens een vertikale positie aan bij voorkeur met een fris pintje in de hand (hoe groter hoe liever ;-)), druk tenslotte via volgende link op play en droom even weg.....
http://www.youtube.com/watch?v=qOW1QjdnASM


Met de nachtbus gingen we richting Sucre, een witgetint koloniaal bergstadje waar we probleemloos onze rustmodus konden verderzetten want Bolivië betekent goedkoop culinair genieten in een weidse rustige omgeving (met uitzonderging van La Paz)....

En hoera, want elk adresje heeft hier hangmatten - want hangend zijn wij die nie werken ;-)